Fahr-i Kainat Efendimiz (sav), İsra ve Mirac hadisesini Kureyş müşriklerine haber vereceği zaman:
"- Ey Cebrail! Kavmim beni tasdik etmez!" dedi.
Cebrail (asm):
"- Ebu Bekir Sen'i tasdik eder. O sıddıktır." buyurdu. (İbn-i Sa'd, I, 215)
Nitekim müşrikler, Mirac hadisesini duyduklarında, derhal Hz Ebu Bekir'e koştular:
"- Arkadaşın, bir gece içinde Mescid-i Aksa'ya gittiğini, oradan da göklere çıkıp sabah olmadan tekrar Mekke'ye geldiğini söylüyor. Bakalım buna ne diyeceksin?" dediler.
Hz Ebu Bekir (ra):
"- O ne söylüyorsa doğrudur! Çünkü O'nun yalan söylemesine imkan ve ihtimal yoktur! Ben, O'nun her getirdiğine peşinen inanırım.." dedi.
Müşrikler tekrar:
"- Sen O'nu tasdik ediyor ve bir gecede Beytü'l Makdis'e gidip geldiğine inanıyor musun?" dediler.
Hz Ebu Bekir (ra):
"- Evet! Bunda şaşılacak ne var? Vallahi O bana, gece veya gündüzün herhangi bir vaktinde kendisine Allah'tan herhangi bir haber geldiğini söylüyor da ben yine O'nu tereddütsüz tasdik ediyorum." dedi.
Daha sonra Hz Ebu Bekir, o sırada Kabe'de bulunan Peygamber Efendimiz'in yanına gitti. Olanları bizzat Efendimiz'in (sav) ağzından dinledi ve:
"- Sadakte (doğru söyledin) ya Rasulallah!.." dedi.
Allah Rasulü'de (sav), O'nun bu tasdikinden gayet memnun kalarak cihanı aydınlatan tebessümüyle Hz Ebu Bekir'e:
"- Ey Ebu Bekir! Sen Sıddıksın!.." buyurdular. (İbn-i Hişam, II, 5)
Hz Sıddık'ın Mirac hadisesinde sergilediği bu kalbi sarsılmazlık ve tereddütsüz bir şekilde Allah Rasulü'nü tasdik edişi, ancak kalbinin kazandığı iman kuvvetiyle izah olunabilir. Hz Sıddık'ın bu kalbi mukavemetini ifade sadedinde Hz Ali (ra) O'na:
"- Sen, şiddetli kasırgaların hareket ettiremediği ve şiddetli sarsıntıların oynatamadığı ulu bir dağ gibiydin!" buyurmuştur.
Devamını oku...
"- Ey Cebrail! Kavmim beni tasdik etmez!" dedi.
Cebrail (asm):
"- Ebu Bekir Sen'i tasdik eder. O sıddıktır." buyurdu. (İbn-i Sa'd, I, 215)
Nitekim müşrikler, Mirac hadisesini duyduklarında, derhal Hz Ebu Bekir'e koştular:
"- Arkadaşın, bir gece içinde Mescid-i Aksa'ya gittiğini, oradan da göklere çıkıp sabah olmadan tekrar Mekke'ye geldiğini söylüyor. Bakalım buna ne diyeceksin?" dediler.
Hz Ebu Bekir (ra):
"- O ne söylüyorsa doğrudur! Çünkü O'nun yalan söylemesine imkan ve ihtimal yoktur! Ben, O'nun her getirdiğine peşinen inanırım.." dedi.
Müşrikler tekrar:
"- Sen O'nu tasdik ediyor ve bir gecede Beytü'l Makdis'e gidip geldiğine inanıyor musun?" dediler.
Hz Ebu Bekir (ra):
"- Evet! Bunda şaşılacak ne var? Vallahi O bana, gece veya gündüzün herhangi bir vaktinde kendisine Allah'tan herhangi bir haber geldiğini söylüyor da ben yine O'nu tereddütsüz tasdik ediyorum." dedi.
Daha sonra Hz Ebu Bekir, o sırada Kabe'de bulunan Peygamber Efendimiz'in yanına gitti. Olanları bizzat Efendimiz'in (sav) ağzından dinledi ve:
"- Sadakte (doğru söyledin) ya Rasulallah!.." dedi.
Allah Rasulü'de (sav), O'nun bu tasdikinden gayet memnun kalarak cihanı aydınlatan tebessümüyle Hz Ebu Bekir'e:
"- Ey Ebu Bekir! Sen Sıddıksın!.." buyurdular. (İbn-i Hişam, II, 5)
Hz Sıddık'ın Mirac hadisesinde sergilediği bu kalbi sarsılmazlık ve tereddütsüz bir şekilde Allah Rasulü'nü tasdik edişi, ancak kalbinin kazandığı iman kuvvetiyle izah olunabilir. Hz Sıddık'ın bu kalbi mukavemetini ifade sadedinde Hz Ali (ra) O'na:
"- Sen, şiddetli kasırgaların hareket ettiremediği ve şiddetli sarsıntıların oynatamadığı ulu bir dağ gibiydin!" buyurmuştur.